De geboorte is de overgang van de volledig symbiotische fase naar de autonome fase binnen het ontwikkelings­proces van een mens.

Die overgang kan samengaan met sterke pijn- en/of emotiebeleving door moeder en ook kind tijdens de geboorte, met schrik en shock als gevolg. Die beleving kan met de levenskracht verbonden raken. Bijvoorbeeld: leven betekent pijn.

Ook complicaties – denk aan medicamenten, narcose, keizersnee, stuitligging, lange duur van de bevalling, tang- of vacuümverlossing, navelstreng om nek, vergiftiging, enz. – kunnen voor actualiseringen en nieuwe trauma's zorgen. Hierdoor kunnen de autonomie en het gebruik van levenskracht blokkeren.